DZIEŃ UWIĘZIONEGO PISARZA

 

15 listopada przypada Dzień Uwięzionego Pisarza. Święto zostało ustanowione przez Międzynarodowe Stowarzyszenie Pisarzy PEN. To  idealny moment, by tego dnia zwrócić szczególną uwagę na literaturę faktu. Święto ma zwrócić uwagę na fakt, jak często niebezpiecznym zawodem bywa dziennikarstwo śledcze, czy tworzenie reportaży z najbardziej niebezpiecznych zakątków świata. Zdarzają się sytuacje, że dziennikarze i pisarze ze względu na swoją pracę trafiali do więzienia.

Poniżej kilka ciekawych reportaży ukazujących różne strony świata.

HANNA KRALL - ZDĄŻYĆ PRZED PANEM BOGIEM

To opowieść o losach polskich Żydów i powstaniu w getcie warszawskim, na kanwie rozmów z jednym z przywódców powstania, Markiem Edelmanem. Jest również częścią zbioru „Fantom bólu” zawierającego wszystkie najważniejsze teksty reporterskie polskiej pisarki.

WOJCIECH JAGIELSKI - DOBRE MIEJSCE DO UMIERANIA

Wojciech Jagielski całe życie spędził w podróży. wraz z fotoreporterem Krzysztofem Millerem przemierzał świat od jednego konfliktu zbrojnego do drugiego; był w Czeczeni, na terenach dawnej Jugosławii, w będącym wiecznym punktem zapalnym Afganistanie czy wielokrotnie w Afryce.  

"Dobre miejsce do umierania" to zapis reporterskich wypraw Wojciecha Jagielskiego na Kaukaz i zakaukazie w czasach, gdy na ruinach radzieckiego imperium powstawały tam nowe, niepodległe państwa, budził się nacjonalizm i odżywały odwieczne konflikty. 

WOJCIECH JAGIELSKI - TRĘBACZ Z TEMBISY

Z jednej strony książka jest opowieścią o życiu Nelsona Mandeli, jednego z największych przywódców XX wieku, który za sukcesy w polityce zapłacił wysoką cenę w życiu osobistym. Z drugiej strony jest to historia Freddiego Maake, twórcy wuwuzeli − trąbek popularnych podczas mistrzostw świata w piłce nożnej w RPA.

WOJCIECH JAGIELSKI - NOCNI WĘDROWCY

Nieustannie aktualny legendarny reportaż. Historia, która powtarza się na naszych oczach, niewiarygodna, choć prawdziwa. Wstrząsająca opowieść o dzieciach wcielonych siłą do Armii Bożego Oporu i zmuszanych do zabijania swoich braci i najbliższych. Niektóre z nich miały zaledwie pięć lat.
Jagielski – naoczny świadek jednego z najbardziej krwawych konfliktów Afryki – tworzy uniwersalną opowieść o tym, do czego każdego człowieka może popchnąć fanatyzm.

                                             

 

 

 

CEZARY ŁAZAREWICZ - ŻEBY NIE BYŁO ŚLADÓW

 

Cezary Łazarewicz szczegółowo opisuje historię Grzegorza Przemyka – od zatrzymania na placu Zamkowym po wydarzenia, które nastąpiły później. Pokazuje cynizm władz komunistycznych, zacierających ślady zbrodni, a także bezsilność władz III RP, którym nie udało się znaleźć i ukarać winnych. W opowieść o Przemyku autor wplata historie jego rodziców – poetki Barbary Sadowskiej i ojca Leopolda, przyjaciół, świadków jego pobicia czy sanitariuszy, niesłusznie oskarżanych o zabójstwo. Jednocześnie odkrywa kulisy działań władz i wpływ, jaki na tuszowanie sprawy wywarli między innymi Wojciech Jaruzelski, Czesław Kiszczak czy Jerzy Urban.

To jedna z najgłośniejszych zbrodni lat osiemdziesiątych w PRL. W pogrzebie Przemyka wzięło udział kilkadziesiąt tysięcy ludzi, którzy z podniesionymi w znaku wiktorii dłońmi, w całkowitym milczeniu odprowadzali trumnę na Powązki. To również zbrodnia, która nie doczekała się sprawiedliwego wyroku.